ERBAİN

Mehtabında seranat okur, aşıklar.

Bülbüllerde gülüne konar, ağlarlar.

Neynevada yeşerdi canlı, laleler.

Erbainde Hüseyni açar ağlarlar.

Kırmızıya boyanmış fırat, sahiller.

Susuzluktan çatlamış kurur, dudaklar.

Kesinlikle zillete, boyun eğmezler.

Erbainde Hüseyin için ağlarlar.

Yarenlere meltemdir bela, korkmazlar.

Yüreklerde özlenen sıla, kardeşler.

Mızraklarda kesilen başı, görenler.

Erbainde Hüseyin deyip, ağlarlar.

Konaklarda kalmışmı izler, hutbeler.

Kerbelaya giderken bakın, azizler.

Yanınızda belkide, enson peygamber.

Erbainde Hüseyni görüp, ağlarlar.

Zehranında yanında duran, hatunlar.

Cennettende ziyaret için, gelenler.

Evladına yanmazmı ana, olanlar?

Erbainde Hüseyin için, ağlarlar.

Ayrılmadan limandan gemi binerler.

Sadakatten tavizsiz gelmiş, şehitler.

Belalardan korkmadan sebat edenler.

Erbainde Hüseyne yürür ağlarlar.

Ahmet Hür Doğan